به قول هرقلیطوس فیلسوف معاصر سقراط، تنها چیزی که ثابت میماند خود تغییر است، و لذا اجماع فیلسوفان شرق و غرب به‌ویژه در دنیای امروزی که پر از تغییرات ناشی از کووید-19 است، عاقلانه و هم‌راستا به نظر می‌رسد.
به گزارش شین‌هوا از پکن، کشور چین اخیرا با استنباط بر اساس واقعیت‌هایی نظیر تضعیف شدن بیماری زایی سویه اومیکرون فعلی، افزایش نرخ واکسیناسیون در سراسر کشور و ادامه یافتن انباشت تجربه این کشور در زمینه مهار این بیماری همه گیر، اقدامات همزمانی را برای ادامه مبارزه با کووید-19 و همچنین پاسخگویی به نیازهای مردم بهینه‌سازی و تنظیم کرده است که از طرفی منجر به بازیابی منظم تولید شده و از طرف دیگر بازگشت مردم به زندگی عادی را تسهیل می کند.
دولت چین همیشه در درک تغییرات و واکنش به آنها مبتکرانه عمل کرده و اقدام برای اولویت دادن به زندگی مردم، احترام به علم و تلاش برای تمیز دادن حقانیت از حقیقت نیز بخشی از همان منطق است.
اما جای تعجب نیست که برخی از رسانه های مغرض غربی اقدام اخیر چین را همچون از زمان شیوع کووید مورد هدف موجی از انتقادات و اتهامات خود قرار داده‌اند. آنها کوشیدند تا با بهره‌گیری از انواع استدلال ها و مدل‌ها ثابت کنند که «بهینه سازی» چین در این زمان به قول آنها یک چرخش 180 درجه اشتباه دیگر است. آنها ادعا کردند که تصمیم چین «عجولانه» و «بدون آمادگی» اتخاذ شده است، که خطر «مرگ 1 میلیون نفر ناشی از موج زمستانه کووید» را به دنبال دارد. آنها استدلال کردند که این امر باعث «ایجاد اختلال در اقتصاد» و «افزایش تورم جهانی» می‌شود و همچنین خطراتی برای کل جهان ایجاد می کند.
از قضا، در طول سالهای گذشته نیز که چین اقدامات پیشگیرانه و کنترلی شدیدتری برای مبارزه با همه‌گیری به کار گرفته بود تقریباً همین لفاظی‌ها و سنگ اندازی‌ها توسط این رسانه‌ها بکار گرفته می‌شد.
برخی حتی پیش‌بینی می‌کردند که محدودیت‌های سختگیرانه کووید به دومین اقتصاد بزرگ جهان «تلفات اقتصادی» سنگینی وارد می‌کند، در حالی که برخی دیگر واکنش‌های علمی چین به این همه‌گیری را خدشه‌دار می‌کردند زیرا به زعم آنها «اختلال در زنجیره تأمین جهانی و نگرانی‌ها درباره تورم جهانی را تشدید می‌کرد» و باعث «تزلزل بازارهای جهانی» می‌شد.
مقاله‌ای در ماه می امسال توسط مجله فورچون منتشر شد که به نقل از یک کارشناس پرداخته بود مبنی بر اینکه سیاست سختگیرانه چین در مورد کووید-19 به «اختلال در فعالیت‌های اقتصادی» منجر می‌شود.
با این حال، همین نویسنده این بار در تحلیل ماه جاری خود به زیر سوال بردن اقدامات تعدیلی چین در مواجهه با کووید پرداخت و مدعی شد که در پی این اقدامات «شیوع اجتناب ناپذیر کووید» رخ خواهد داد و احتمالا «باعث اختلال بیشتر اقتصادی خواهد شد.» تضاد در گفتار این نویسنده فقط منجر به تمسخر او می‌شود.
از نظر این روزنامه نگاران مغرض اقدام برای پیشگیری و کنترل دقیق کووید و همچنین ایجاد تغییرات و بهینهسازیها این اقدامات امری اشتباه است. از این رو انسان از درک اینکه دقیقا چه چیزی از نظر آنها درست است باز میماند؟ شاید برای آنها هیچ چیز درست نباشد. تنها موضوع ثابت درباره آنها انتقاد کورکورانه از سیاست‌های چین در برابر کووید است.
به عبارت دیگر، درست مانند یک کودک پنج ساله که به آبنبات چوبی عادت کرده است، برآمدن چنین انتقاداتی از این رسانه‌ها نیز صرفا از روی عادت و حتی اعتیاد آنها نشات میگیرد. انتشار گزارش‌های گمراه کننده درباره چین برای جهان، آن هم بر اساس طرز فکری مملو از «انتقادات غیر اصولی»، تنها منجر به سوء تفاهم، بیگانگی و حتی نفرت خواهد شد.
دلیل انتقادات همیشگی آنان، گستاخی ریشه‌دار و متعصبانه برخی رسانه‌های غربی است. از نظر آنها، فرقی نمی کند که رویکردی بر ضد نوعی اپیدمی باشد یا یک مدل از توسعه یا حکومت داری، تا زمانی که این رویکرد با آنها «متفاوت» باشد، پس اشتباه و بد است.
آمار و ارقام کاملا گویا هستند. از این رو تعداد تلفات کووید-19 در سرزمین اصلی چین به کمتر از 5300 نفر رسیده است، این در حالی است که تعداد تلفات در ایالات متحده مدتهاست که بطور غم انگیزی از نقطه عطف یک میلیون نفر عبور کرده است. میانگین امید به زندگی در ایالات متحده بین سالهای 2019 تا 2021 به دلیل رویکرد «بیخیالی» مقامات این کشور نسبت به این ویروس به طرز وحشتناکی 2.7 سال کاهش یافته، در حالی که چین از نظر امید به زندگی در این دوره از ایالات متحده پیشی گرفته است.
به وضوح مشخص شد که چین در واکنش به کووید به طور مؤثری عمل کرده و توسعه اقتصادی و اجتماعی خود را نیز کنترل کرده است. چین با رویکرد استوارش زمان به دست آورد تا به آن در درک بهتر کووید، تحقیق و توسعه در زمینه واکسن‌ها و درمان‌ها و همچنین افزایش سطح واکسیناسیون کمک کند.
نباید دولتی که جان میلیون‌ها نفر را نجات داده و از سلامت مردم محافظت کرده است، سوء تعبیر و بی اعتبار شود.
