هزاران معترض در پایان هفته گذشته به خیابان‌های برلین، لندن، پاریس و دیگر شهرهای بزرگ اروپایی آمدند تا خواستار پایان دادن به درگیری‌ها در اوکراین شوند و از دولت‌های غربی بخواهند ارسال سلاح به میدان جنگ را متوقف کنند و به جای « تشدید جنگ» ، مذاکره صلح را با روسیه در پیش گیرند.
همین صحنه چند روز پیش نیز در مقابل بنای یادبود لینکلن در واشنگتن تکرار شد، معترضان از دولت آمریکا خواستند از تحریک درگیری بین روسیه و اوکراین دست بردارد، مذاکرات صلح بین دو طرف را ترویج کند، ناتو را منحل ساخته و هزینه های نظامی را کاهش دهد. به گفته سازمان دهندگان، احتمالا این بزرگ ترین تظاهرات ضد جنگ در ایالات متحده پس از جنگ عراق باشد.
این تظاهرات ضد جنگ در اولین سالگرد درگیری روسیه و اوکراین رخ داد. در حالی که آمریکا و بسیاری از کشورهای اروپایی از خطر تورم در امان نمانده اند و به طور کلی همچنان در لبه رکود قرار دارند. این موضوع همچنین چشم انداز اقتصاد جهانی را به طور جدی کاهش داده است. با این حال، به نظر می رسد توجه ایالات متحده و غرب به کاهش خطر رکود اقتصادی بسیار کم تر از اشتیاق آن ها برای رویارویی ژئوپلیتیکی باشد.
همچنین در پایان این هفته، نشست وزرای دارایی گروه 20 پایان یافت. اگرچه هند میزبان این نشست، بر توجه بیشتر به تهدیدات اقتصاد جهانی تاکید کرد، اما افکار عمومی در ایالات متحده و غرب توجه چندانی به اقتصاد که موضوع اصلی گروه 20 است، نداشتند، در عوض تمام توجه خود را به درگیری روسیه و اوکراین معطوف کردند.
در حال حاضر اقتصاد جهانی با خطرات زیادی مواجه است. در مقایسه با عواملی مانند تورم بالا، کمبود انرژی و مواد غذایی و افزایش نرخ بهره توسط فدرال رزرو، بزرگ ترین تهدید برای احیای اقتصاد جهانی این است که برخی کشورها با اصرار بر شیوه سیاسی و به اصطلاح با خط کشی «ایدئولوژیک»، با مسائل اقتصادی و تجاری برخورد می کنند و سبب «شکاف» مستمر اقتصاد جهانی می شوند.
بدین سبب، آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل نسبت به خطر تفرقه جهان هشدار داد و پس از آن مجمع جهانی اقتصاد نیز خواهان “تقویت همکاری در جهان تجزیه شده” شد.
در این راستا، ایالات متحده که تولید ناخالص داخلی آن حدود یک چهارم جهان را تشکیل می دهد، به ویژه باید انگیزه های ژئوپلیتیکی خود را مهار کند و انرژی بیشتری را صرف اموری کند که به نفع مردم خود و رفاه جهان است. در واقع، نه تنها تشدید درگیری بین روسیه و اوکراین، بلکه بسیاری از مشکلات و ابهامات پیش روی اقتصاد جهانی همگی به سیاست خارجی بسیار خودخواهانه واشنگتن مربوط می شود. به عنوان مثال، «قانون کاهش تورم» ایالات متحده به عنوان «تقسیم‌کننده اروپا» تلقی می‌شود و «اتحاد تراشه» که سعی در ایجاد آن دارد، پایه‌های زنجیره صنعت فناوری جهانی را متزلزل می‌سازد. واشنگتن همچنین با اصطلاحات «مقابله دموکراسی با دیکتاتوری»، رویارویی اردوگاهی را ترویج کرده و نقش مخربی در جلوگیری از تلاش های مشترک بین المللی برای مبارزه با خطرات ایفا می کند.
اخیرا تعدادی از نهادهای بین المللی پیش بینی های خود را برای اقتصاد جهانی در سال 2023 ارتقاء داده اند، عمدتا به این دلیل که آن ها نسبت به چین و اقتصاد آسیا خوش بین هستند. با این حال، سایه رویارویی بین اردوگاه ها نزدیک است- واشنگتن فیلم نامه درگیری روسیه و اوکراین را در دست دارد، در آسیا و اقیانوس آرام وحشت ایجاد می کند، “حفاظت امنیتی” را تبلیغ می کند و سعی دارد این سرزمین حساس همکاری و توسعه را به یک صفحه شطرنج برای بازی های قدرت ها تبدیل کند، این امر هوشیاری بسیاری از کشورها را برانگیخته است.
