«آنتونی مورتی» دانشیار «دپارتمان ارتباطات و رهبری سازمانی» در «دانشگاه رابرت موریس» ایالات پنسیلوانیا در یادداشتی برای «سی جی تی ان» به موضوع از ریل خارج شدن قطار در ایالت اوهایو پرداخته و تاکید کرده مردم ساکنان شهرک کوچک «فلسطین شرقی» خواستار پاسخ‌های قانع‌کننده در این باره هستند.
یک ضرب المثل قدیمی در سیاست آمریکاست که می‌گوید «پنهانکاری از خود جنایت بدتر است». مقامات ارشد شرکت مهم حمل و نقل ریلی «نورفولک ساوثرن» و همینطور دولت «جو بایدن» رئیس جمهور ایالات متحده عاقل خواهند بود اگر به این ضرب المثل عمل کنند.
ساکنان شهرک کوچک «فلسطین شرقی» در ایالت اوهایو و همچنین ساکنان اطراف خواستار پاسخ در خصوص حادثه از ریل خارج شدن قطاری هستند که دو هفته قبل روی داد و باعث شد مواد شیمیایی سمی به داخل آب و هوا نشت کند.
دود سیاه غلیظ که به شکل گسترده‌ای به آسمان برخاسته بود در خاطر مردم رسوخ کرده است. چندین شکواییه علیه شرکت نورفولک ساوثرن ارائه شده با یک شکایت مبنی بر اینکه بیش از نیم میلیون پوند ماده سمی «وینیل کلرید» در هوا منتشر شده است.
بر اساس اعلام «موسسه ملی سرطان»، وینیل کلرید برای ساخت انواع و اقسام محصولات پلاستیکی استفاده می‌شود. تماس با آن احتمال خطر ابتلا به یک نوع نادر از سرطان کبد و همچنین سرطان کبد معمولی، سرطان مغز و ریه، لیمفوما و سرطان خون را افزایش خواهد داد.
در عین حال اوایل هفته جاری وقتی از «مایک دی‌واین» فرماندار اوهایو پرسیده شد که آیا زندگی در فلسطین شرقی ایمن است، گفت: من هوشیار و نگرانم. اما فکر می‌کنم به خانه‌ام برگردم.
ساکنان این منطقه از بوی بد و حس سوزش در چشمانشان شکایت داشتند. حیوانات خانگی آنها مریض شده و هزاران قطعه ماهی تلف شدند. آنها از این متعجبند که چرا مکررا می‌شنوند آب آشامیدنی آنجا سالم است و این در شرایطی است که مقامات ایالتی از آنها خواسته‌اند از آب معدنی بسته بندی استفاده کنند.
متاسفانه حدود دو هفته طول کشید تا مقامات «آژانس حفظ محیط زیست» هر گونه کمک دولت فدرال را به آنها ارائه دهند.
اما چرا ساکنان آن منطقه این قدر برای شنیدن یک بیانیه رسمی از واشنگتن در این باره معطل شدند؟ همانطور که روزنامه «واشنگتن پست» نوشت «رهبران انتخاب‌شده در هر دو حزب گفته‌اند کاخ سفید می‌بایست اقدام سریعتری در قبال فاجعه قطار اوهایو انجام می‌داد.» این انفعال کاخ سفید چیز عجیبی نیست و عمومی شده و بسیاری از آمریکایی‌ها تعجب می‌کنند که حتی بایدن هیچگونه به طور خاص اطلاعی از این فاجعه داشته باشد.
اگر کاخ سفید واکنش سریعی نشان می‌داد آنگاه شرکت نورفولک ساوثرن با واکنش وسیعتری از جانب افکار عمومی مواجه می‌شد. در عین حال، واکنش نورفولک ساوثرن نشان داد چرا میلیون‌ها آمریکایی به شرکت‌های بزرگ بی اعتمادند. مدیران ارشد این شرکت هرگز افشا نخواهند کرد چه مقدار وینیل کلرید طی این حادثه در هوا منتشر شده است. آنها پشت بیانیه‌های مطبوعاتی و مطالب شبکه‌های اجتماعی پنهان می‌شوند که بیشتر باعث سردرگمی می‌شوند تا شفاف‌سازی!
«آلن شاو» مدیرعامل شرکت نورفولک ساوثرن در نامه‌ای که در توئیتر منتشر شده خطاب به ساکنان فلسطین شرقی نوشته بود: «می‌دانم که سوالاتی درباره اینکه آیا شرکت نورفولک ساوثرن برای کمک اینجا حضور خواد داشت تا اوضاع را سامان دهد…ما تا زمانی که لازم باشد اینجا خواهیم بود.»
با اینحال عصر روز 15 فوریه (26 بهمن) مردم برای شنیدن توضیح مدیران شرکت فوق تجمع کردند و می‌خواستند بدانند مواد شیمیایی آزاد شده چقدر خطرناک است. در عوض هیچکس از شرکت نورفولک ساوثرن علی رغم قول قبلی، پاسخی به آنها نداد.
هیچکدام از اهالی فلسطین شرقی مسئول آنچه در منطقه آنها اتفاق افتاد، نیست اما آنها در حال پرداخت بهای سنگینی برای آن حادثه هستند.
نحوه پاسخگویی شرکت مذکور و دولت آمریکا به رویداد فوق را نمی‌توان رهبری، نامید بلکه باید اسم آن را بزدلی گذاشت.
بر همین اساس، پنهانکاری بدتر از خود جنایت است و امتناع از پاسخ به موقع به یک بحران بدتر از پیامدهای آن حادثه است؛ متاسفانه باید گفت این شیوه رفتار بایدن است.
