در اولین سالگرد درگیری روسیه و اوکراین، چین یک گزارش موضع محور در مورد مسیر رو به صلح منتشر کرد. آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه آمریکا مدعی شد که این پیشنهاد صلح فاقد اعتبار است و پایبندی چین به حاکمیت و قوانین بین‌المللی را زیر سوال برد. تنها چند هفته پس از اینکه چین موضع خود را در مورد صلح در اوکراین اعلام کرد، ثابت شد که بلینکن اشتباه کرده است. عربستان سعودی و ایران در 10 مارس پس از یک دور مذاکرات موفقیت آمیز که در پکن برگزار شد، توافق کردند روابط خود را از سر بگیرند.
وانگ یی، مدیر دفتر کمیسیون روابط خارجی کمیته مرکزی حزب کمونیست چین این توافق را یک پیروزی برای صلح خواند. او درست گفت. این که دو کشور با اختلافات و مناقشات پیچیده مایل بودند با همتایان چینی خود برای صلح در منطقه ای که به دلیل جنگ و مداخله خارجی ویران شده است بنشینند، در واقع یک پیروزی بزرگ است.
برقراری مجدد روابط ایران و عربستان سعودی چندین باب احتمالی را برای حل مسائل مبرمی مانند وضعیت فلسطین، جنگ یمن و عربستان سعودی و مشارکت آینده ایران در نهادهای چندجانبه مانند بریکس پلاس و سازمان همکاری شانگهای باز می کند. ایران و عربستان سعودی هر دو توافق کردند که به حاکمیت و امور داخلی سایر کشورها احترام بگذارند، که این ستون اصلی توسعه صلح آمیز است.
بر خلاف روایت آمریکا، رهبری چین اعتماد به نفس را به دنیای عدم قطعیت و نزاع تزریق کرده است. در زمینه سیاست جهانی، چین با اقدامات هماهنگ نشان داده است که چقدر در مورد آرمان صلح جدی است. دستاورد دیپلماتیک برجسته بین عربستان سعودی و ایران در خلاء به وجود نمی آید. این بخشی از نقش رهبری کلی چین در جنبش بزرگتر جهانی برای دموکراتیک کردن روابط بین المللی و دور شدن از هژمونیسم مخرب است.
در این راستا، چین هم حرفها را زده و هم اقدامات را انجام داده است. چین بی طرف مانده و بحران اوکراین را که جهان را تغییر می دهد به شیوه ای سازگار با قوانین بین المللی مدیریت کرده است.
چین به جای پیروی از ایالات متحده و غرب در شعه ورتر کردن آتش با فروش سلاح و تحریم، روابط خود را با همه طرف ها حفظ کرده و خود را به عنوان میانجی احتمالی برای صلح در دسترس قرار داده است. این با سیاست دیرینه چین مبنی بر عدم مداخله در امور سایر کشورها مطابقت دارد. جهان با دقت نظاره گر ایستادگی چین در مخالفت با تحریم های غیرقانونی و غیرسازنده به رهبری غرب، انقلاب های رنگی و نظامی گری تهاجمی است.
شاید حتی تاثیرگذارتر این واقعیت باشد که چین به میانجیگری مذاکرات موفقیت آمیز بین ایران و عربستان سعودی همزمان با برگزاری دو نشست سالانه در این کشور کمک کرد. هزاران نفر از نمایندگان چینی به طور شبانه روزی در حال بررسی دستاوردها و تعیین دستور کار سیاست برای سال آینده هستند. علیرغم کاهش رشد اقتصاد جهانی، تولید ناخالص داخلی چین در سال 2022 به میزان 3 درصد رشد کرد و نرخ رشد تولید ناخالص داخلی در حدود 5 درصد برای سال 2023 تعیین شده است. شاخص قیمت مصرف کننده برای کالاها و خدمات چینی در ماه فوریه به تنها 1 درصد کاهش یافت، این سیگنالی است که چین با موفقیت فشارهای تورمی را که در حال حاضر غرب را تحت فشار قرار داده است، شکست داده است.
ظهور چین با جهش و شتاب سرعت گرفته است و راه را برای معیشت مرفه تر و پایدارتر برای مردم چین هموار می کند و نمونه ای از رهبری جهانی است که هم مردم چین و هم مردم جهان می توانند به آن افتخار کنند.
موفقیت مذاکرات ایران و عربستان در پکن به تنهایی باید منتقدان «اعتبار» جهانی چین را آرام کند. با این حال، رهبران چین مدت‌هاست که اکثریت کشورهای جهان را پذیرفته‌اند. این به وضوح در علاقه گسترده به طرح کمربند و جاده چین منعکس می شود که در حال حاضر شامل بیش از 140 کشور و چندین هزار پروژه زیرساختی تکمیل شده یا در دست اجراست.
مخالفت سرسخت چین با تحریم‌های اقتصادی و روابط حاصل جمع صفر، منجر به اعتماد ملت‌ها در تمام گوشه‌های جهان به رهبری جهانی این کشور شده است. ایالات متحده و غرب علیرغم اصرار رهبران خود بر اینکه آنها به تنهایی از طرف «جامعه بین المللی» صحبت می کنند، اقلیتی از افکار عمومی جهانی را تشکیل می دهند.
دروغ ها می تواند ذهن را مسموم کنند، اما نمی توانند واقعیت را تغییر دهند. حقایق چیزهای سرسختی هستند. واقعیت این است که رهبران چین امید را به جهانی که نیاز مبرمی به آن دارد تزریق کرده است. تسهیل مذاکرات موفقیت آمیز بین ایران و عربستان سعودی توسط چین، دلیلی عینی است.
