هیات وزیران در جلسه پنجم اردیبهشت ۱۴۰۰ به پیشنهاد وزارت راه و شهرسازی و با هدف کمک به مسکن‌دار شدن ساکنان مناطق کمتر برخوردار مرزی و ایجاد جذابیت برای نوسازی بافت‌های فرسوده و انبوه‌سازان، با اصلاح ماده (۱۷) آیین‌نامه اجرایی برنامه ملی بازآفرینی شهری پایدار موافقت کرد.
بر این اساس، میزان سقف تسهیلات مشارکت مدنی دوره ساخت و ودیعه اسکان موقت در اراضی مشمول طرح‌ها و برنامه‌های موضوع این تصویب‌نامه به ترتیب در کلانشهرها به ازای هر واحد مسکونی تولید شده یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون ریال و ۴۰۰ میلیون ریال و در سایر شهرها ۸۰۰ میلیون ریال و ۳۰۰ میلیون ریال تعیین می‌شود.
سازمان برنامه و بودجه کشور در سقف اعتبارات تامین شده، باید وجوه اداره شده را به نحوی تأمین کند که نرخ سود تسهیلات مذکور به میزان ۵۰ درصد نرخ مصوب شورای پول و اعتبار جهت تسهیلات متناظر تقلیل یابد.
همچنین به منظور تسهیل شرایط دریافت تسهیلات ساخت در مناطق کمتر برخوردار مرزی، وزارت راه و شهرسازی (شرکت مادرتخصصی بازآفرینی شهری ایران) مجاز است نسبت به پرداخت تسهیلات ساخت به متقاضیان نوسازی در مناطق مذکور با کارمزد حداقل چهار درصد از طریق انعقاد قرارداد عاملیت با بانک‌ها و مؤسسات عامل دارای مجوز از بانک مرکزی جهوری اسلامی ایران اقدام کند.
سازمان برنامه و بودجه کشور نیز به منظور کمک به تأمین مابه‌التفاوت نرخ کارمزد تسهیلات موضوع این تبصره با نرخ تسهیلات مقرر در این آیین‌نامه (۵۰ درصد نرخ مصوب شورای پول و اعتبار) منابع ممکن را در لوایح بودجه سنواتی پیش‌بینی و تضامین لازم را از محل اعتبارات مصوب مربوط صادر خواهد کرد.
