عضو شورای عالی نظام پرستاری با بیان اینکه در دوران کرونا فشار جسمی، روانی و کمبود نیروی پرستاری به مراتب افزایش یافته است، افزود: بسیاری از وعده ها برای افزایش پرداخت و استخدام نیرو اجرا نشده است، پرستاران به شدت خسته هستند وبه توجه فوری نیازدارند.
به نقل از دیده نیوز ، حامد سارانی روز یکشنبه در گفت و گویی افزود: نبود استراحت و مرخصی، خدمات شبانه روزی به بیماران، سختی کار و فشار کاری مضاعف، مشاهده مرگ بیماران و کمبود نیرو، پرستاران را خسته کرده است و به شدت به انگیزه نیاز دارند.
عضو شورای عالی نظام پرستاری گفت: پرستاری جزو مشاغل حساس است، پرستاران با زندگی و سلامت جسمی و روانی افراد جامعه سر و کار دارند، اما با وجود این حساسیت‌ها در گروه پرستاری تسهیلات شغلی با حداقل استانداردهای هم فاصله زیادی دارد.
وی ادامه داد: سختی شغل پرستاری، فقدان عدالت در پرداختها، کمبود نیروی پرستار، افزایش شیفت های طولانی مدت و ارائه خدمات پیوسته به بیماران، پرستاران را تحت فشار سنگین جسمی و روانی قرار داده است.
سارانی افزود: با شروع بحران کرونا حجم بیماران افزایش چشمگیری داشته است، ویروس کرونا عامل بیماری ناشناخته است که با مرگ و میر زیادی همراه بوده است. در ابتدای شیوع این بیماری هنوز به طور کامل نحوه مراقب از بیمار و درمان دارویی وجود نداشت. پرستاران نیز در کنار سایر تیم درمانی در وضعیت نامطمئنی قرار داشتند و همین مساله باعث ایجاد ترس و فشار جسمی روانی برای پرستاران شد.
عضو شورای عالی نظام پرستاری گفت: شیفت های طولانی مدت و شبانه روزی، دوری از خانواده و فرزندان، نگرانی از ابتلا به بیماری و سختی استفاده از وسایل حفاظتی، شهادت همکاران پرستار، آسیب های روانی پرستاران را بیشتر از گذشته کرد اما پرستاران همان طور که در دوران دفاع مقدس ایثارگرانه حضور داشتند با همان شجاعت و ایثارگیری در خط مقدم مبارزه با این ویروس ناشناخته ماندند.
بد قولی مسئولان خستگی پرستاران را بیشتر می کند
سارانی بیان کرد: در بحران کرونا شاهد این بودیم که پرستاران داوطلبانه به صورت نیروهای شرکتی، طرحی و حتی با قراردادهای ۸۹ روزه وارد عرصه مبارزه با این بیماری شدند؛ اما با وجود طولانی شدن دوران بیماری، محقق نشدن قول‌های مسئولان بر افزایش فشارهای روانی و خستگی مضاعف پرستاران دامن زد.
وی افزود: کمبود نیروی پرستار، نبود عدالت در پرداختی ها و… با وجود فشار و خستگی ناشی از حجم بالای خدمات به بیماران عوارض زیادی برای پرستاران ایجاد کرد و این سرمایه‌های انسانی را در وزارت بهداشت و مراکز درمانی کشور بیش از گذشته خسته و فرسوده کرد.
سارانی ادامه داد: اگر فشارهای روانی پرستاران ادامه دار باشد، باعث افزایش فرسودگی، نارضایتی شغلی و ایجاد اعتراض در سیستم بهداشت و درمانی کشور می شود و این مشکلات به نوبه خود می‌تواند چالشی در امر مراقبت از بیماران ایجاد کند.
وی با اشاره به کمبود نیروی پرستاری گفت: متاسفانه کمبود نیرو به شکل مزمن در گروه پرستاری وجود دارد به طوری که قبل از کرونا هم پرستاران تنها نیروهایی بودند که به اجبار و بر خلاف قانون ارتقای بهره وری و قانون مشاغل سخت و زیان آور به صورت دو شیفت کار می کردند و کارفرماها با اعمال سلیقه فقط بخشی از دستمزد و حق الزحمه پرستاران را پرداخت می کردند. این در حالی است پرسنل اداری در وزارت بهداشت و درمان بدون کار اضافه، حقوق و اضافه کاری خود را دریافت می کنند.
سارانی گفت: جذب نیروی های شرکتی ۸۹ روزه، تمدید طرح پرستاران فارغ التحصیل، افزایش شیفت‌های طولانی مدت همراه با نبود نیروی کافی چیزی جز تداوم نابرابری‌ها در وزارت بهداشت ندارد.
وی ادامه داد: وجود چند نوع مدل استخدامی با توجه به اینکه همه پرستاران خدمات واحدی را ارائه می دهند، عامل نارضایتی بیشتر است زیرا دریافتی و حقوق متفاوتی دارند و این نشانه بی عدالتی آشکار است. پرستاران شرکتی و قراردادی علاوه بر اینکه از نبود عدالت درپرداختی‌ها رنج می برند از نداشتن امنیت شغلی نیز ناراحت هستند و این موضوع باعث عدم انگیزه کافی در ارائه خدمات آنان می شود.
خروج پرستاران به علت بی توجهی ها
عضو شورای عالی نظام پرستاری درباره مهاجرت پرستاران گفت: توجه نکردن به مشکلات و مطالبات پرستاران باعث می شود تعداد زیادی از پرستاران مهاجرت کنند یا به شغل‌هایی غیر از تخصص پرستاری بپردازند. این موضوع باعث می شود نیروی متخصص پرستار در بیمارستان‌ها کاهش پیدا کنند و در آینده شاهد کمبود نیروی متخصص پرستاری در کشور باشیم.
وی در خصوص مجوز های استخدامی پرستاران بیان کرد: در دولت قبل بیش از ۵۲ هزار مجوز استخدام با اولویت گروه پرستاری صادرشد، اما وزارت بهداشت فقط حدود ۱۷هزار نیرو استخدام کرد. در حالی که نیروهای شرکتی، قراردادی و تمدید طرحی سال های طولانی خدمات پرستاری را به طور شبانه روزی با کمترین مزایا انجام داده‌اند اما در حال حاضر وضعیت استخدام شدن آنان بلاتکلیف باقیمانده است.
سارانی با اشاره به مشکلات پرستاران گفت: مهمترین مشکلات جامعه پرستاری عدم عدالت در پرداختها، تبدیل وضعیت نیروهای پرستاری، قانون ارتقای بهره وری، قانون مشاغل سخت و زیان آور، بازنشستگی پیش از موعد، اجرایی شدن ضریب ایام تعطیل، و قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری است.
وی ادامه داد: پول لباس، کفش، ایاب و ذهاب و حق مسکن برای پرستاران پرداخت می شود اما مبلغ این پرداختی ها کاملا بی ارزش شده است و تقریبا از سال ۹۵ افزایش چندانی نداشته است. برای مثال مبلغی که به عنوان پول کفش یا لباس داده می‌شود یک دهم قیمت واقعی یا کمتر از آن است انتظار داریم این حق و حقوق پرسنل پرستاری واقعی شود.
سارانی درباره اجرایی شدن قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری بیان کرد: اجرای قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری که مورد تأکید مقام معظم رهبری هم قرار گرفته است به صورت تذکر به وزارت بهداشت اعلام شد، گر چه با تلاش‌های سازمان نظام پرستاری گام‌های مهمی برای اجرایی شدن این قانون با تأخیر ۱۴ ساله برداشته شده است، اما تا وقتی اجرایی نشود، عدالت برای خدمات جامعه پرستاری میسر نمی شود.
